Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Κ. Κ.*

Έτρεξε να προλάβει να μπει στο βαγόνι. Το σακάκι του εγκλωβίστηκε ανάμεσα στις πόρτες. Οι πόρτες άνοιξαν ξανά. Οι υπόλοιποι επιβάτες δυσανασχετούσαν. Το τρένο ξεκίνησε. Επόμενη στάση Άγιος Ελευθέριος. 2ο χρόνια η ίδια διαδρομή, Άνω Πατήσια- Πετράλωνα. Κάθισε δίπλα στο παράθυρο. Φυσούσε και τα μαλλιά του ανακατεύονταν. Η αραίωση στο πίσω μέρος του κεφαλιού του έκανε τώρα περίτρανα την εμφάνισή της. Κάθε πρωί, αφού ξυριζόταν επιμελώς, αφιέρωνε τουλάχιστον ένα τέταρτο για να καλύψει το "κενό" του τριχωτού της κεφαλής του. Χρησιμοποιούσε πληθώρα προϊόντων κομμωτηρίου, μα δίχως κανένα παρήγορο αποτέλεσμα. Ο αέρας, ο άσπονδος εχθρός του. Θα ξεκινήσει να φοράει μπερέ.
Ειλημμένη απόφαση δύο ημερών.

Έβγαλε να διαβάσει το βιβλίο του. Ο διπλανός κρυφοκοίταζε διακριτικά. Εκνευρίστηκε και έκρυψε άγαρμπα με το δεξί του χέρι τον τίτλο και τη συγγραφέα.
Παρασκευή σήμερα. Θα σχολάσει μία ώρα νωρίτερα από τη δημόσια υπηρεσία που δουλεύει τα τελευταία χρόνια. Πονάει ο καρπός του αριστερού του χεριού. Καθημερινά σφραγίζει εκατοντάδες έγγραφα. Έτσι ισχυρίζεται με πάθος. Η πραγματική του ασχολία και η βασικότερη, είναι να διαβάζει τα βιβλία που κουβαλά ανά τριάδες δεμένα με σπάγγο από το διαμέρισμά του. Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη παίζει πόκερ στο σπίτι του Θανάση. Για την ακρίβεια ανά δεύτερη Τετάρτη και Πέμπτη.
Την υπόλοιπη εβδομάδα σκέφτεται την Λίνα. Και τα βράδια την Λίνα σκέφτεται.Και τις αργίες την Λίνα σκέφτεται. Και τα σαββατοκύριακα που μένει κλεισμένος στο σπίτι πάλι εκείνη σκέφτεται. Και κάθε που γυρίζει τις σελίδες των βιβλίων του σε εκείνη τρέχει το μυαλό του.
Κάποια χρόνια πριν ένα γεγονός καθόρισε τη μετέπειτα ζωή του μαραμένου υπαλληλίσκου.
Όταν η Λίνα ένα βράδυ του οκτώβρη, μέσα στο αυτοκίνητό της, δίπλα στη θάλασσα, του ψιθύρισε αποφασιστικά :
"Νόμιζα πως ήσουν ξεχωριστός. Ε, τελικά αποφάσισα πως δεν είσαι."

Τα λόγια της, το χειρότερο γαμήσι της ζωής του. Έπαιζαν σε επανάληψη στο μυαλό του τουλάχιστον τέσσερις φορές ημερησίως. Καθώς ο καιρός περνούσε έγινε κολοκύθα. Έγινε μια γκρίζα σκιά ανάμεσα στο πλήθος. Ένας ακόμη Δημόσιος Υπάλληλος με κενό βλέμμα. Βαρετός. Πιο βαρετός ακόμη και από την αναμετάδοση της κηδείας του Ανδρέα Παπανδρέου, το 1996.
Στη φαντασία του είχε πλάσει στιχομυθίες με εκείνη αντάμα. Άλλοτε ούρλιαζε μέσα στο αυτί της, της μάτωνε το τύμπανο. Άλλοτε, τη ρωτούσε ξανά και ξανά τι σκατά σημαίνει ξεχωριστός.
Και τότε εκείνη απαντούσε:
ξεχωριστός, ο :

1. Αυτός που ξεχωρίζει, συνήθως με τη θετική έννοια, ο διαλεχτός, ο διακεκριμένος
π.χ. Ο Κώστας είναι ξεχωριστός.

2. Ο ιδιαίτερος, αυτός που έχει κάτι σημαντικό και διαφέρει από τους άλλους σε κάτι καλό
π.χ. Ο Αντωνάκης είναι ξεχωριστό παιδί!

3. Ο πολύ καλός
π.χ. Η Μαρία είναι ξεχωριστή μαθήτρια!

4. Ο χωριστός από τους άλλους (π.χ. ξεχωριστό κεφάλαιο, ξεχωριστή σελίδα), αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιείται συνήθως το "χωριστός,-ή,-ό"
π.χ. Αυτό το θέμα θα μελετηθεί σε ξεχωριστό κεφάλαιο.

Καθισμένος σε μια καρέκλα στην κουζίνα, άκουγε τους απο πάνω να τσακώνονται όπως κάθε απόγευμα. Σκάλισε για χιλιοστή φορά με το πηρούνι τις φακές μέσα στο πιάτο του. Άνοιξε το ραδιόφωνο. Έκλεισε το ραδιόφωνο. Τεντώθηκε και χάιδεψε τα μούσια του. Τον έπιασαν τα γέλια. Έπειτα τον έπιασαν τα κλάματα. Σήκωσε αργά το ακουστικό.

-Λίνα;
-Ναι, εγώ.
-Είσαι μεγάλη καργιόλα.

Κατέβασε ήρεμα το ακουστικό. Πέταξε τις φακές στα σκουπίδια. Φόρεσε τον μπερέ του. Βγήκε έξω. Στη θάλασσα.


*Κσεχωριστή Καράφλα

9 σχόλια:

lounti είπε...

ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ-ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ-ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ...ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΕΙΣ..ΧΕΧΕΧΕ

Nakahara Sunako είπε...

kalutera apo pote!sto simeio auto peftoun apanwta gelia!

Ανώνυμος είπε...

Kωνσταντίνος Καραμανλής...!


συγκατοικος

Ανώνυμος είπε...

μια υποτυπωδης σειρα στην ιστορια ενος φιλου μας(παντα..)θα μπορουσε να ειναι καπως ετσι:

Κσεχωριστή Κατάσταση
Καλοπροαίρετα Καθάρματα
Καλοσερβιρισμένο Κόπρανο
Κατακόκκινη Κυλότα
Καλπάζων Καταρράκτης
Κοινότυπες Καραγκιοζιές
Κουρδισμένη Κατάρρευση
Καταπονημένο Κεφάλι
Κυριακάτικη Κλανιά
Καρδιά(μου)Καημένη πώς βαστας και δεν ραγιζεις στον ψευτη ντουνια(των στερεοτυπων)..

γουελ νταν μοζαμβικυ!



ΤΟμοτοκούζι

Ανώνυμος είπε...

Κομμουνιστικό Κόμμα

(γιατί τέτοια ήσουν πάντα..!)



συγκατοικος

Ανώνυμος είπε...

Μούχλα πασοκομασώνα!


το λουμπεν προλεταριατο της γειτονιας

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλό βικάκι

μια φωνή από μακριά

Nakahara Sunako είπε...

μου λείπεις πολύ φωνή από μακρυά..

Ανώνυμος είπε...

υπέροχο
Καλή Κρονιά