Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Μικρές Αγγελίες

Έτριψε νευρικά τις ιδρωμένες του παλάμες στο φρεσκοσιδερωμένο του παντελόνι. Το κορίτσι με τα γαλανά μάτια που καθόταν απέναντί του, κοιτούσε επίμονα τη ζώνη του. 'Ηταν βέβαιος πως είχε διαπράξει το μεγάλο λάθος. Μέσα στη βιασύνη του είχε φορέσει την καφέ ζώνη! Μαύρο κοστούμι με καφέ ζώνη, σίγουρη αποτυχία. Το εγχειρίδιο με τους 50 τρόπους για γρήγορο χτίσιμο καριέρας, το τόνιζε καθαρά. Οι σωστοί ενδυματολογικοί συνδυασμοί αποτελούν κλειδί επιτυχίας. Το κορίτσι απέναντί του θα σημείωνε αναμφιβόλως αυτήν την ενδυματολογική αστοχία στην αξιολόγησή του.

Η ριγέ γραβάτα τον έπνιγε. Είχε ιδρώσει. Το κρανίο του τον έκαιγε. Το ένα λάθος πίσω απ' το άλλο. Είχε βάλει υπερβολική δόση ζελέ στα μαλλιά του. Γυάλιζαν πολύ. Σίγουρα έκαναν αντιηλιά με αποτέλεσμα να τυφλώνουν το κορίτσι. Είχε πολλά μαλλιά, σγουρά, πολύ σγουρά. Αφάνα κοινώς. Όταν ήταν πιτσιρίκια, ο αδελφός του, τον κορόιδευε- γιατί συν τοις άλλοις ήταν και μελαμψός- λέγοντάς του πως μια φυλή μαύρων από την Μποτσουάνα, τον άφησε ένα βράδυ του Απρίλη στα κρύα σκαλιά της μονοκατοικίας του Χαλανδρίου. Εκείνος στο άκουσμα αυτής της ιστορίας βύζαινε νευρικά τον αντίχειρά του και διάβαζε το ξεθωριασμένο Αλμανάκ του.

Το κορίτσι απέναντί του τον βομβάρδιζε με ερωτήσεις.
Ναι, είχε τελειώσει το Οικονομικό της Νομικής στα 4 χρόνια.
Ναι, έκανε μεταπτυχιακό στη Γερμανία.
Ναι, έκανε και δεύτερο μεταπτυχιακό στην Αγγλία, στα οικονομικά, πάλι.
Ναι, γνώριζε άπταιστα 3 γλώσσες.
Ναι, χειριζόταν άριστα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Ναι, είχε ολοκληρώσει την στρατιωτική του θητεία.
Ναι, διατηρούσε άριστες σχέσεις με την οικογένειά του.
Όχι, φυσικά και απεχθανόταν το κάπνισμα.
Ναι, η καριέρα ως ταμίας σε σούπερ μάρκετ αποτελούσε όνειρο ζωής.
Ναι, σίγουρα η ακμή στο πρόσωπό του πιθανόν να απωθούσε τους πελάτες του καταστήματος, αλλά ακολουθούσε αυστηρή φαρμακευτική αγωγή 6 μηνών.

Ένιωσε καυτό το πύον να τρέχει ανάμεσα στα φρύδια του. Πύον και ιδρώτας. Το κορίτσι απέναντί του έστρεψε αλλού το βλέμμα. Και η Κρις στην Αγγλία κάθε φορά που έκαναν "έρωτα" πάντα κάρφωνε τη ματιά της στο πόστερ με το γιγαντόσωμο ινδιάνο πάνω απ' το κρεβάτι του. Μονάχα η μάνα του επαναλάμβανε διαρκώς σαν αυτόματο πόσο όμορφος είναι.
Έβγαλε το σακάκι του. Στο γκρι του πουκάμισο είχαν σχηματιστεί δυο κηλίδες ιδρώτα στο γνωστό σημείο.

Είχε βάλει αποσμητικό; Μάλλον όχι.

Τέλεια. Η αίθουσα θα μετατραπεί σε θάλαμο αερίων. Το κορίτσι απέναντί του είχε σαστίσει. Έσφιξε τις παλάμες του. Δάγκωσε τα χείλη του.
Ναι, βεβαίως ήταν εξόχως επικοινωνιακός και πάντα διακρινόταν για το ομαδικό του πνεύμα. Στο σχολείο καθόταν μόνιμα στον πάγκο και μάζευε τις μπάλες. Ξεστόμιζε μια κουβέντα το τρίμηνο, αλλά ευτυχώς έγραφε καλά στα διαγωνίσματα. Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων σχεδίαζε γυμνά κορίτσια στα βιβλία του. Όταν τον έπιασε ο θεολόγος -που σημειωτέον ήταν και παπάς- έκανε να μιλήσει έναν χρόνο. Η μάνα του τον πήγε στον παπα-Λάμπρο να τον διαβάσει.

Ήπιε λίγο νερό. Ξερόβηξε. Χαλάρωσε τη γραβάτα του. Εδώ και κάμποση ώρα τον ενοχλούσε ο χρυσός του ο σταυρός.
Ο παπα-Λάμπρος είχε απεφανθεί: " Είσαι αυνάνας παιδί μου! Θα καείς στα καζάνια της κολάσεως!".
Η ματιά του κόλλησε στη μικρή ελιά που είχε ψηλά στο λευκό λαιμό το κορίτσι απέναντί του. Το παντελόνι τον έσφιγγε. Είχε ερεθιστεί τρομερά. Πονούσε. Προσπαθούσε να καλύψει όπως όπως την στύση του. Το κορίτσι απέναντί του χαμογέλασε. Αναστατωμένος, κούνησε άτσαλα το ποτήρι δίπλα του. Το νερό χύθηκε στο παντελόνι του. Το κορίτσι απέναντί του έσκασε στα γέλια. Άρχισε να γελά κι εκείνος νευρικά.

- Είμαι ένας άνεργος αυνάνας. Θα βγεις μαζί μου;

1 σχόλιο:

Soul Auctioneer είπε...

Επίπονα αληθινό κείμενο..