Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Γρανάδα

Λαχταρώ να μαδήσω κατουρημένες μαργαρίτες πάνω από κάδους σκουπιδιών. Λαχταρώ να είχα ένα όνομα να χαράξω πάνω στη νοτισμένη άμμο με τα χοντρά μου δάχτυλα. Να μου κάψει ο ήλιος το πρόσωπο. Να ξεφλουδίσει η μύτη μου. Λαχταρώ να μην είχα οικογένεια. Λαχταρώ να είχα οικογένεια. Να με ρουφήξει το αιμοσταγές πλήθος, καθώς θα κλαψουρίζω αθόρυβα. Λαχταρώ να μην έχω παιδιά. Να μη μούγκριζε το θανατικό έξω από τις πόρτες των φίλων μου. Λαχταρώ να γίνω ένα τόσο δα ανθρωπάκι που θα χωθεί μέσα στο σιφώνι και θα εξαφανιστεί για πάντα. Να ξεχάσω τι σημαίνει για πάντα ή να μην το μάθω ποτέ. Λαχταρώ να δω περισσότερο φόβο στα μάτια σας δυτικά σκουπίδια. Να σας παρατηρώ να δακρύζετε σε κάθε γαμημένη λέξη που θα εκσφενδονίζω στα πρόσωπά σας. Λαχταρώ να δω τις μικρούλες τις ζωές σας να γονατίζουν μπρος στο γυμνό μου σώμα. Να ξεψυχήσουν κάτω απ' τη φτέρνα μου. Λαχταρώ ν' αυτοκτονήσω πίνοντας νέκταρ σταφυλιού, όπως στα μικράτα μου, καθώς η γαλάζια ζιπ-κιλότ μου θ' ανεμίζει δίπλα στην ελληνική σημαία ενός δημοτικού σχολείου. Να υποκλιθώ μπροστά στις αναμνήσεις μου και να αποχωρήσω ήρεμα. Λαχταρώ να στριμώξω τις ταχυκαρδίες μου σ' ένα τσίγκινο κουτί και να το αφήσω έξω απ' το αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς μου. Να εκραγεί. Λαχταρώ να μη βιάζομαι όταν σκοντάφτω. Να χορέψω τσάρλεστον με ένα τσολιά, καθώς θα μας ραίνουν πέτρες. Λαχταρώ να μην ιδρώσει άλλο η παλάμη μου, γιατί θα περάσουμε στηΝ Ανυπαρξία. Λαχταρώ να ιδρώσει κι άλλο η παλάμη μου, γιατί θα περάσουμε στηΝ Εξυγιαντική Ανυπαρξία.
Ας τραγουδήσουμε κάτι όλοι μαζί. Κάτι που θα μπλεχτεί με τον βρώμικο ήχο της πόλης και θα κάνει τα μηνίγγια μας να χτυπήσουν δυνατά. Αυτό το αντικείμενο γλιστρά από το χέρι μου. Δεν το κάνω επίτηδες. Έχω μεγάλη συγκίνηση που στέκω μπροστά σας στη σκηνή τούτου του θεάτρου, που ερχόμουν από μικρό παιδί με τη μαμά μου. Λαχταρώ να ήξερα να χορεύω κλακέτες, αυτό το ταπ ντάνσινγκ, για να σας ευθυμήσω κομμάτι. Δυστυχώς το μόνο που μπορώ να κάνω πια είναι να σας υπενθυμίσω Δε θυμάμαι τι όμως. Λαχταρώ να σας βυθίσω στην εκκωφαντική ασυναρτησία του θανάτου. Η ζωή σας μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα στα χέρια Μου. Είμαι ένας τηλεπροφήτης που ευαγγελίζεται το Τίποτα. Μεσσίας ζωτικών εκκενώσεων. Λαχταρώ να δω τη νοσηρή σας πολυλογία να σβήνεται από το σπόγγο του ζόφου. Η αήττητη βλακεία μου επιτέλους ηττάται κάτω από το αμείλικτο φως του προβολέα.
[Έτσι Κι Αλλιώς Η Γη Θα Γίνει ΚΟΚΚΙΝΗ, Είτε Από Ζωή, Είτε Από Θάνατο.]

Παρακαλώ απενεργοποιείστε το κινητό σας τηλέφωνο. Η παράσταση ξεκινάει σε λίγα λεπτά.


1 σχόλιο:

lounti είπε...

λαχταρώ να χορέψω ρνα βάλς με την ανυπαρξία μου και να κυλιστώ στις αμμουδιές με την ανασφάλεια μου....
αχχ να μπόρουσαμε να πετάξουμε παρέα με τα "λαχταρώ" μας...
τι πλάκα θα΄χε!
αντε τώρα πάλι..τα κουβαδάκια μας και σ'άλλη παραλία....