dream syndicate

την πήρε και κατέβηκαν στους κρεμασμένους. πολύς κόσμος είχε μαζευτεί. έβρεχε λίγο. ο αγέρας ερχόταν ανοιχτά απ' το πέλαγο και κουνούσε τα κρεμασμένα κορμιά.

 Αν το πιέσεις προς τα μέσα, απελευθερώνεις το ένα αυτάκι, και μετά βγάζεις ολόκληρο το χερούλι. Μ'αυτό και με το κουτάλι -ευτυχώς που δε φοβούνται μην αυτοκτονήσω, κι έτσι έχω ολόκληρο κουτάλι, αλλιώς ξέρεις, σου δίνουν μόνο το κάτω μέρος, χωρίς την ουρά- αρχίζω που λες, τη μάχη εναντίον των αρουραίων.

ο Μάιλς φορούσε τα κυριακάτικά του, κομμένα και ραμμένα από το ράφτη του θείου του, που είχε ελευθερία για το έξοδο, ήξερε από ωραία γιλέκα και γνώριζε τον αριστοκρατικό αέρα του μικρού. ήσαν σε τόσο μεγάλο βαθμό αποτυπωμένα πάνω του τα πλήρη δικαιώματά του για ανεξαρτησία, καθώς και τα δικαιώματα του φύλου και της κοινωνικής του τάξης, που αν διεκδικούσε ξαφνικά την ελευθερία του, δε θα είχα τίποτε να πω.

έφυγε, δεν το τράβηξε, αλλά πριν βγει απ΄την πόρτα είπε κάτι ακόμη, που πήγε να μου αγκυλώσει τα φτερά. είπε, σαν εκείνο το τραγούδι, πως ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο   και να το θυμάμαι καλά. για να προσθέσει κι ένα υστερόγραφο: "σήμερα εγώ, αύριο εσύ".

Δεν μπόρεσα να υποφέρω τη σιωπή του όπως δεν μπορούσα να υποφέρω και τα λίγα που έλεγε όταν άνοιγε το στόμα του -κι αυτά με τσιγκουνιά. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο πολύ τον αντιπαθούσα πριν καν αποκαλέσει την Ολίβια μουνί.

 ki epeidi ekeini ti fora to swma itan para polu -kai ekpliktika- ikanopoiimeno, i psuxi ksexase grigora ti filodoksia tis epistimonikis karieras kai -etsi opws i swsti psuxi prepei panta na kanei- etrekse sto swma na to voithisei.

αλλά η σοδομία, αυτό το περιβόητο έγκλημα που τραβάει τη φωτιά του ουρανού πάνω στις πόλεις που το διαπράττουν συστηματικά, η σοδομία, λοιπόν, δεν αποτελεί μια τερατώδη διαστροφή που η τιμωρία της ποτέ δε θα είναι όσο πρέπει αυστηρή;