τουρμπίνα, σας μερσώ.

- Οι πρωινές μου χλέπες είναι καφέ.
- Σα να λιγοστεύουν οι άνθρωποι που μπορώ να κοιτάκσω στα μάτχια.
- Παλιά νόμιζα πως κάπχοιος βιντεοσκοπεί τη ζωή μου, όχι πχια.
- Εγώ δεν τρίβω πχια τις φτέρνες μου με ελαφρόπετρα.
- Το παρατεταμένο καλοκαίρι μου έγδαρε το δέρμα.
- Ποτέ δεν κατάλαβα πού τελειώνει ο ήλιος.
- Δεν τελειώνει.
- Την έχουμε γαμήσει.
- Ντάκσει είναι ρε.
- Τα βράδια μ' αρέσει ν' ακούω τα μαχαιροπήρουνα.
- Και τα ποτήργια;
- Και τα ποτήργια.
- Τελευταία λείπεις συχνά.
- Έχω στην κοιλιά μου ραδιενέργεια.
- Η παπάγια λέει είναι τίνγκα στη βιταμίνα σε.
- Σε θέλω να μου θυμίζεις τις κυργιακές πως είμαι χαρτί.
- Εγώ είμαι πλατεία τις πέμπτες.
- Με θυμάσαι.
- Είμαι το σεκσουαλικό απόβλητο μιας αδιανόητης χωματερής.
- Θα αυτοχτονήσω τις προάλλες.
- Μύρισε χεζμένες πάνες υπέργηρων φοροτεχνικών.
- Κομπάρσοι χιλιάδες περιφέρονται στη γειτονιά μου.
- Πάμε να τους πετάκσουμε νεράντζια.
- Δεν έχουν όσφρηση.
- Κσυπνάω απ' το βήχα σου μέσα στη νύχτα, είναι κακός νομίζω.
- Πού μένεις;
- Σε ένα αυγουλί συγκρουόμενο.
- Με κάνουν να δακρύζω τα στοιχειωμένα λούνα παρκ, ειδικά εκεί που φυτρώνουν οι τσουκνίδες.
- Κσέρω κάπχοιον, που κσέρει κάπχοια που έχει πχιεί τσάι με το γιούρι γκαγκάριν.
- Έχω μέρες να τον δω.
- Πώς τη βγάζεις;
- Το παίζω κουράδα πεζοδρομίου και αλωνίζω σε μυστικούς κήπους.
- Είναι εκσουθενωτική η μονακσιά που βιώνω κάθε φορά που παρακολουθώ το πλυντήριο.
- Τα ράφια του πσυγείου μου αναδύουν μουχλιαζμένη ματαιότητα.
- Όλη μου η ζωή η πατησίων.
- Πάνω-κάτω.
- Κάτω.
- Τυφλοσούρτης.
- Παραμάσχαλα.
- Γυάρδα.
- Τροχοπέδη.
- Χωλομένη.
- Φριτέζα.
- Μπιφτεκόπιτα.
- Βαλίντζα.
- Γυναίκα.
- Μπικίνι.
- Τραγικό.