Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Στο ζουμί του μέσα

Τώρα που είναι χειμώνας, οι σούπες κρυώνουν γρήγορα. Για να είμαι ειλικρινής ποτέ δε συμπάθησα τις χλιαρές σούπες. Προτιμώ τις καφτές. Προτιμώ και τις πολύ πολύ κρύες. Η σούπα που πλατσουρίζω αυτό το διάστημα φλερτάρει με το πολικό πσύχος. Καμιά φορά σχηματίζεται και μια κρούστα στην επιφάνειά της, την οποία και τρελαίνομαι να σπάζω με την αυθάδικη κοιλιά μου. Μ' αρέσει να στροβιλίζομαι στο κέντρο κι έπειτα να κάνω μοναχικές βόλτες στα λαδωμένα τοιχώματα του πχιάτου. Είμαι μοναχό μου πχια στο κιτρινιάρικο ζουμί τούτης της σουπίτσας. Οι φίλοι μου αιωρήθηκαν πάνω σε πλαστικά κουτάλια. Δεν κσέρω τι απέγιναν. Μερικές φορές μου λείπουν. Άμα σκοτεινιάζει κυρίως, γιατί τότε μες στη σιωπή του πχιάτου συνηθίζαμε να παίζουμε συγκρουόμενα με τις κιμαδένιες κοιλίτσες μας και γεμίζαμε σουπένιες σταγόνες το δρύινο πάγκο της μικροαστικής κουζίνας. Νοιώθω μαγαριζμένο, καθώς πολλά από τα ρύζια μου μ' εγκατέλειπσαν. Τα 'χασα μες στα λιμνάζοντα ζουμιά. Δεν είμαι πχια το φρέσκο και ζουμερό γιουβαρλάκι του παλιού καιρού. Το κσέρω. Δε μου 'χει μείνει πολύς καιρός ακόμη. Στη σκέπση αυτή χοροπηδώ με λύσσα πάνω στην κοιλιά μου με την ελπίδα να σε δω. Είσαι το πχιο εκνευριστικό τηλεγραφόκσυλο του κόζμου όλου. Η κοιλιά μου κοντεύει να διαλυθεί απ' το πολύ χοροπηδηχτό κι 'συ εκεί. Αγέρωχο και κσύλινο. Κσύλινο, φτιαγμένο από κσύλο. Από κσύλο φτιαγμένο εσύ. Κσύλινο δηλαδή. Καθώς έκσυνα την πλάτη μου στον πάτο του πορσελάνινου πχιάτου που κατοικώ. Ένα βροχερό απομεσήμερο, σκεφτόμουν πως ποτέ πχια δε θα χορέπσω στις σούπες του Νότου. Στις αλμυρές σούπες του Νότου, ακούγοντας τους γλάρους. Δε θα φύγω ποτέ από 'δω. Και 'συ παράκσενο τηλεγραφόκσυλο μου κσυπνάς την ανεμελιά του πρώτου καιρού. Τότε που ακόμη δε γνώριζα πόση βαρβαρότητα κρύβεται μεσα σε μια σπιτική σούπα. Και κάθε φορά που σε κοιτώ γίνομαι κσανά το αγνό γιουβαρλάκι που έκανε ύπτιο με την παλιοπαρέα, χαχανίζοντας σιωπηλά. Κσέρω πως ο έρωτάς μου για σένα θα παραμείνει ανεκπλήρωτος κι αυτό με γεμίζει γλυκιά θλίπση. Κι αυτό με κάνει να περιμένω με ανυπομονησία εκείνο το κουτάλι που θα μ' αρπάκσει οδηγώντας με στο άγνωστο. Κι όμως κσέρω πως γελούσες μαζί μου όταν πάσχιζα να φτάσω πσηλά-πσηλά για να σε δω. Θα 'θελα να δω, κουρνιαζμένο πάνω σου, τους γλάρους του Νότου που τόσο πολύ μου αρέσουν. Κι είναι πραγματικά κρίμα που θα φύγω χωρίς να σου δείκσω τις πληγές που μου άφησε ένα πιρούνι. Κι άρχισα να καταλαβαίνω τη μονακσιά μου, άμα άνοικσε το παράθυρο που μας χωρίζει κι εγώ δε μπορούσα να σου φωνάκσω. Ούτε να σου τραγουδήσω μπορούσα. Κσέρεις γιατί; Γιατί ρε συ δεν έχω στόμα. Ούτε και φωνή έχω. Κι όταν βουλιάζω ζαρωμένο κάτω απ' τα παλιοζουμιά σε σκέφτομαι. Και μετά σκέφτομαι ότι κλαίω. Και μετά τσιμπήματα δυστυχίας ερεθίζουν το ριζένιο εσωτερικό μου. Ποτέ δε θα σ' αγκαλιάσω παλιοτηλεγραφόκσυλο του δρόμου. Σ' αφήνω μ' ένα μπαγιάτικο λυγμό. Ελπίζω να μη σε λυγίσει η κσύλινη μοναχική σου μονακσιά. Κι αν αυτό το κουτάλι δεν έρθει ποτέ, θα πηδήκσω στα μωσαϊκά της μικροαστικής κουζίνας.                               
                                                               Να διαλυθώ.
                                                              Να διαλυθώ.
                                                             Να διαλυθώ. 
 
                                                             

7 σχόλια:

karakitsos είπε...

χτυπα τα ποδια σου Nakahara για να μην κοπσει η μαγιονεζα

lounti. είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=H7MadxQDCyU


πριν δω το σχόλιο και εγω αυτο το τραγούδι θα σου έστελνα...οπότε πάρτο όπως και να χει..γλυκό μου γιουβερλάκι με κίμα απο σόγια..:)

xanakarakitsos είπε...

afinw ayto edw
http://youtu.be/eCuUvNclXJA

Ανώνυμος είπε...

πω πω...
ό,τι καλύτερο ήταν αυτό

και όμορφα όμορφα με οδήγησε εδώ --> http://fyta.bandcamp.com/track/--10


:)

Ανώνυμος είπε...

"Don't expect me to make you smile
When I walk in through your door.
Some days I can't smile at all."

εισαι το μαλλι μη το ξεχνάς
μαλλι ρουλς


http://www.youtube.com/watch?v=GqpL5iNa4rA

Ιάκωβος είπε...

Παρακαλώ ακούσατε μόνον.

kalamogdarths είπε...

http://youtu.be/_IlbDCTpZp8


send a no to yourself
no to self

the future already happened man!